Het is heel erg tijd om op de fiets te stappen, moe te worden en kracht te voelen. Op de mountainbike. Nieuwe kronkelpaadjes volgen, in plaats van de bekende bochten in mijn brein polijsten. Die zijn namelijk nogal gericht op zelf-afbraak. Ja, we zijn er misschien allemaal best bedreven in toch, gek is dat hè, … Meer lezen over 186. Bekende afslag

De caroussel draait vlot haar wonderlijke rondjes. Al heel wat dagen ben ik bijvoorbeeld op mijn werk geweeest. Waar ik Mientje in haar rolstoel voortduw, over eindeloos rustige terreinweggetjes, en ik daar was laatst een meisje loos zing. Zo door mijn leven heen moet ik van mijn gezelschap meestal snel stoppen als ik zing, maar … Meer lezen over 185. Leven

Aan het einde van mijn tunnels bestaat het licht uit taart, met natuurlijk Mathilda's prachtige glimlach. We hebben vandaag een route uitgeprobeerd. Zodat we over een paar weken met een groep een oude taartentocht kunnen rijden. Voor de lesbische medemens, of beter gezegd de lhbtqi-groep. En dan alleen zonder de h geloof ik. Maar dat … Meer lezen over 184. Bikes & dykes

Het mooie van die lelijke verkiezingsuitslag is dat Tillie nu emigreren wil, het land ontvluchten. Ze loopt deze zomer in Groningen al een hele nacht door om geld te verzamelen voor vluchtelingen. Dan kunnen we van daaruit gelijk verder, de oversteek naar Schiermonnikoog maken, waar het racisme lekker veel tegenwicht krijgt. Als we toch bezig … Meer lezen over 183. Trauma

Het is zover; mijn eerste werkdag aangebroken! Het voelt heel feestelijk. Een terrein vol met collega's en cliënten, in de natuur. Dat was vroeger in Amsterdam, ook met gras en een rivier, echt top. Maar later in de bossen van Noord - Limburg liep het iets anders. De mensen die daar woonden waren opvliegender van … Meer lezen over 182. De dag

Het was een overdosis gezondheid, vorig jaar, zo met die macrobiotische scholing die ik onderging. En dat (ook nog eens gekoppeld aan mijn sportiviteit in die tijd) lanceerde een lange periode van laat de touwtjes maar vieren. Ging heel goed, het lekkerst nog op de bank, Met bokkepootjes, bitterkoekjes en borreltjes ook. Zo kon ik … Meer lezen over 181. Herintreden

Ik ga de wijde wereld weer eens in als we zondag een markt doen. Ook staat er een afspraak voor een sollicitatiegesprek. Door die twee zaken moet ik mijn joggingbroek uit. Wat ik daarna aan zal trekken blijft steeds een grote vraag. In ieder geval moet ik make-up op gaan doen, dat weet ik zeker. … Meer lezen over 180. Wijde wereld

Tegenwoordig volgen we Finse series op netflix. Detectives. Het is zwart-wit televisie, met hier en daar een geel gestuct huis. Kleding komt in zwart, wit en grijs. Buiten steekt de sneeuw af tegen een donkere lucht. Het wordt pas gezellig warm als ze praten gaan. Ze spreken hier, overwacht, de Zuid Afrikaanse klik-taal. Als het … Meer lezen over 179. Finland en Portugal

Geheel gestressed en ruziënd arriveerden we te laat bij het dierenziekenhuis. Van de kattenkoffertjes konden we de tralies niet vinden. Dus we moesten de poezen door de stad de praktijk in dragen, ware het niet dat we die bakjes toch nog konden lenen. Til en ik hadden door deze reis bij binnenkomst beiden zo'n hartslag … Meer lezen over 178. De professor