Vannacht, bij de dierentuin, zijn we alleen. Bezoekers en personeel al vertrokken. Het is stil en donker. Het leven overzichtelijk, geen vertier buiten, binnen alleen een maaltijd en een serie op de laptop. Weinjg keuzes, fijn! In de stilte slaapt het diep. De katten voelen zich vrijer en nemen elke nacht wat meer ruimte in … Meer lezen over 133. Hoog
Maand: oktober 2018
132. Verder
We hebben mijn neef, broer en onze garage-man gesproken. Ook hebben we datgeen geproefd wat vanochtend alweer op de grond gelekt lag, en verschillende vloeistof-maten gecontroleerd. Concluderend kunnen we zeggen dat er koelvloeistof lekt, en dat is nooit zo erg. We zijn binnendoor gegaan. Door dorpjes waarbij de weg bijna de huiskamers van de aangelegen … Meer lezen over 132. Verder
132. Verder
We hebben mijn neef, broer en onze garage-man gesproken. Ook hebben we datgeen geproefd wat vanochtend alweer op de grond gelekt lag, en verschillende vloeistof-maten gecontroleerd. Concluderend kunnen we zeggen dat er koelvloeistof lekt, en dat is nooit zo erg. We zijn binnendoor gegaan. Door dorpjes waarbij de weg bijna de huiskamers van de aangelegen … Meer lezen over 132. Verder
132. Verder
We hebben mijn neef, broer en onze garage-man gesproken. Ook hebben we datgeen geproefd wat vanochtend alweer op de grond gelekt lag, en verschillende vloeistof-maten gecontroleerd. Concluderend kunnen we zeggen dat er koelvloeistof lekt, en dat is nooit zo erg. We zijn binnendoor gegaan. Door dorpjes waarbij de weg bijna de huiskamers van de aangelegen … Meer lezen over 132. Verder
131. Heel veel cafeetjes
Het is zo jammer dat ik geen foto's uploaden kan momenteel (mijn bundel is op). Dan zou ik een foto laten zien van Tillie, bukkend bij een bus zonder voorwielen, in een garage in Gacé. De katjes met hun neusjes tegen de ramen gedrukt, meekijkend. Vanochtend zagen we een plas olie onder de voorkant van … Meer lezen over 131. Heel veel cafeetjes
130. Je weet het niet.
We zaten al vast toen we Eindhoven uitreden, een poortje, de bocht niet goed aangesneden. Rakelings lukte het. Verder, naar het buitenland. België was snel bereikt. Antwerpen, Brussel tot Geraardsbergen, waar we slapen wilden. We bogen van de weg af, via een paadje dat tussen bomen meanderde en op een bruggetje uitkwam. Smal, en we … Meer lezen over 130. Je weet het niet.
129. Ja hoor, daar gaan we dan, eindelijk echt!
Na de piepende rem, is het alleen nog een verroeste versnellingsbak. Een peuleschil voor onze garage-vrienden. Til rijdt de bus terug naar huis. Ik maak schoon en sleep de spullen binnen. Even slapen nog, koffie, dieren mee, en gas geven. "Nee, rustig aan Til! Alles is net nieuw." Ik heb er een argument bij. Langs … Meer lezen over 129. Ja hoor, daar gaan we dan, eindelijk echt!
128. In afwachting.
We zijn al lang gescheiden van ons campertje. Meestentijds staat hij op de brug, in een prettige garage. Bij ons op de oprit heeft een klus-auto van mijn schoonzus en broer gestaan, met een dicht open dak. We hebben er genietend in gereden. Vanwege het optrekken en het zoeven. Toch fiets ik blij naar de … Meer lezen over 128. In afwachting.
127. Gooi maar vol
Het breidt zich uit. Mijn lijf zelf. En het breidt dus uit naar de lijven van mijn dieren. Alsof we samen één lijf zijn, alle zielen dezelfde gedachten: eten, eten, eten. Mijn twee pony's schommelen hun reusachtige buiken zuchtend het bos door; ze hebben meer beweging nodig. Voordat ze op gang zijn gekomen hebben Tillie … Meer lezen over 127. Gooi maar vol
126. Safe
Als ik de supermarkt in mijn dorp uitloop en mijn fietstas vul met boodschappen en hond, overkomt me iets heel moois. Een dorpsgenote, lang, modieus, met zonnebril, snelt op mij af en wil zien hoe Ricky in de fietstas zit. Schattiger kan ook niet, met een pootje naar buiten bungelend, zijn donkere ogen diep en … Meer lezen over 126. Safe
wellaway 