Na drie nachten is het goed geweest, zijn we er weer klaar voor, een nieuwe horizon. Gisteren, tijdens een wandeling langs de kusten hier, zagen we een stuk land te koop. Zeezicht, op een heuveltop. Dat zou toch helemaal niet gek zijn. Maar je doet natuurlijk niet zomaar een bod tussen neus en lippen. In … Meer lezen over 156. Hier en daar.
Maand: november 2018
155. Een dag niet gereden.
Het ultieme van een camper is dat je 's ochtends vanuit je bed de deuren opengooit, en dan begroet kan worden door de opgaande zon. 🎶Goodmorning sunshine🎶: Wat een begin is dat. Geheel verwarmd, en na de koffie, altijd koffie, beginnen we aan een ochtendwandeling langs zee op. Soms is er een paadje, verder zoeken … Meer lezen over 155. Een dag niet gereden.
154. Terug
We zijn vanochtend weer naar ons tweede huis gegaan. Met de mountainbikes hebben we daarna de bergen doorkruist, om veel water en eten in te slaan. Nu kunnen we hier wat blijven. Zo is het nu. Morgen misschien de zee in of wandelen, een boek lezen. De dieren rollen, jagen, rennen de dag buiten door, … Meer lezen over 154. Terug
153. Pleegkinderen
Ongeveer vijf weken voor we op reis gaan, worden we benaderd door onze oude pleegzorg-organisatie. Ze hebben een vraag aan ons. Het gaat over de baby en de peuter die twee jaar geleden zo'n vijf maanden bij ons gewoond hebben. Het waren schatten van kinderen en het liep allemaal vanzelf. Soms klikt het, en dat … Meer lezen over 153. Pleegkinderen
152. Werelden
De volgende dag in Praia da Rocha is de zon losgebroken. We beginnen met koffie op het strand en gaan dan door de branding schuieren, schelpen en stenen zoeken. Ik raak vanzelf door, beland onder golven, ga er lekker in mee. Ook vandaag doen we de dingen die ik hier elf jaar geleden met mijn … Meer lezen over 152. Werelden
151. Mama
Zonder dat ik vantevoren enig idee had, parkeerden we gisteren in een bekende buurt. Een paar kilometer verderop was ik elf jaar geleden op vakantie, met mijn moeder. Zij was toen 75 jaar en ik 37. Op vakantie ging ze nooit. De eigen winkel draaide immers altijd door. En te ver weg van kinderen en … Meer lezen over 151. Mama
150. Druk
De marktkraam past al bijna niet meer in de bergruimte van onze bus. Eerdaags moeten we die spullen op het dak gaan knopen, over de zijkanten laten hangen. Ik zoek ons assortiment uit en Tillie onderhandelt. Op een heel vriendelijke manier hoor. Sommige verkopers zijn uitzonderlijk gul, maken onverwachte deals, onder de minimum-prijs in onze … Meer lezen over 150. Druk
149. Varen
De ochtendzon doet ons in Afrika wanen. Het is hier warmer dan eerder. We hebben onnoemelijk veel gezien vandaag, van site naar site gereden. Daar ga ik het verder niet over hebben. Wat ik zeggen wil: aan het eind van de middag komen we weer bij zee. Surfers vertrekken en hippies sluiten bij ons aan. … Meer lezen over 149. Varen
148. Working your way around the world.
We hebben vanochtend de spullen weer klem gezet, onze motor gestart en het paradijs verlaten. Het onbekende trekt. De katjes zoeken hun schuilplaatsen niet meer op tijdens het rijden, geen ooglid wordt zelfs meer opgetrokken. We dalen een dorp in, schieten een parkeerterreintje op, hup, zo naast de bus van Expedition Family Happiness. Voor ons … Meer lezen over 148. Working your way around the world.
147. Niets in het bijzonder
Het slapen op een puntje van Europa is heel erg goed bevallen. We blijven hangen, in een jurkje, met de ochtendzon. We voeden een bange zwerfhond met biologische hondenvoedingspaté, drinken twee keer koffie met opgeklopte melk uit eigen keuken en zien kraampjes met wollen truien opgebouwd worden.Het afscheid van de hond is moeilijk, maar:We gaan … Meer lezen over 147. Niets in het bijzonder