315. Zijn

De camping is een sprookje. Dit bord hangt er: zo bloeit het: Er wirwarren veldjes over het terrein, onze heeft zo'n 8 plaatsen met gezinnen. Wij zijn de enige Nederlanders. Ricky, Tarquinius en Lucius zijn uitgegroeid tot de koningen van ons dorpje. Alle leeftijden knielen voor hen neer, streichen de rugjes en koppies. Ruby sluit … Meer lezen over 315. Zijn

314. Omdat het moet

Deze keer rijden we, na een ontbijt van weelderig dikke Duitse taarten met mandarijnenroom, een camping tegemoet. Alles voor Ruby, al waren we de kinder-cd's (K3, Beertje Pipeloentje, Sprookjeswonderland) niet vergeten; we hadden ze ook niet ingepakt. En ook vakantie-invulboeken of snoepzakjes ontbraken. Gewoon saai. Dance Dance Dance Dus daar mocht wel een camping tegenover … Meer lezen over 314. Omdat het moet

313. Nu

Met het stuc nog onder de zolen stappen we de treeplank van de camper op en drukt Til het gaspedaal vervolgens heel diep in. Als we die grens maar over zijn en de quarantaine-verplichting ontlopen. Pas in Duitsland valt me in dat onze camper natuurlijk quarantaine-fähig is. We kunnen zo Europa door. Maar het is … Meer lezen over 313. Nu