Deze keer rijden we, na een ontbijt van weelderig dikke Duitse taarten met mandarijnenroom, een camping tegemoet. Alles voor Ruby, al waren we de kinder-cd’s (K3, Beertje Pipeloentje, Sprookjeswonderland) niet vergeten; we hadden ze ook niet ingepakt. En ook vakantie-invulboeken of snoepzakjes ontbraken. Gewoon saai.

• 

Dus daar mocht wel een camping tegenover staan, met zwembad en speeltuin. Bio-dynamisch hoor, rietgezuiverd natuurbad met salamanders, maar een camping. Dat vermeden we meestal vanwege onze katten. Zij voelen zich overal thuis, maar zijn niet in elke tent welkom. De camping is in het bos, dus ook een teken-gevaar, wat met katjes voor explosies van die spinnen zorgen kan.

In Duitsland is de mondkap nog, en we moeten twee keer per week testen, ook bij aankomst, mits je niet volledig gevaccineerd bent of onder de 6 jaar. Dus eigenlijk alleen de dieren kregen dit keer een wattenstaafje in de snuit. Ze hadden het er wel voor over. Wat een paradijs van hoog en laag, bomenstroken, lieve buren, nergens teken.

• 

• 

•