Het houdt maar niet op en ik kan er ook niks anders van maken: het is gewoonweg idyllisch. Duitsland is zo prachtig, en weids, en vol rustige plekken in de natuur. Waarom gaan we hier nooit heen? Alleen maar nu, per ongeluk. Vogeltjes, zon, blote voeten. Tillie is gaan wandelen, wat zal het zijn, 50, … Meer lezen over 204. Het bestaat echt.

Vandaag rijden we onder Hamburg langs. We zijn deze reis van meet af aan een goed geolied team. Op rustige plekken springen we alle vijf de bus uit voor een gezamenlijke wandeling. Ik weet nu dat er niemand wegloopt. We kunnen ons dus zonder aarzeling onderdompelen in het befaamde camper-leven. Zo rijden we bijvoorbeeld zomaar … Meer lezen over 203. Salonfähig

Het loopt op rolletjes. Tillie werkt nog en ik stouw de bus vol. Geordend hoor, door de ervaring. Om 6 uur rijden we weg. Net of ik rijd hè, maar het is geen stuur, en chauffeur zijn bewaar ik voor in Denemarken (zie blog 201). Al weten we helemaal nog niet waar we terecht komen. … Meer lezen over 202. Let’s go

Het was een markt-weekend. Zaterdag moesten we van zoveel prachtige spullen afscheid nemen. Dat waren we zo niet gewend en in gedachten hadden we onze marktwaar al een plaats in ons eigen leven gegeven. Dat leek me heerlijk, maar loslaten en delen is het fijnst toch, zo werkt dat. Zondag lieten we trouwens héél veel … Meer lezen over 201. Let it go

Het is nog net zoals altijd. Cafeetjes, zitten, taart, broodje, kletsen, kletsen, kletsen. In oogwenken, tussen neus en lippen door, het leven duiden, makkelijk, elkaar oplichtend. Wat anders is, is dat ze zegt: "Hier, voel maar, je kunt de tumor zo vastpakken". Ik knijp nooit in de borsten van mijn beste vriendin. Maar nu wel, … Meer lezen over 200. Bar

We slapen in Genemuiden. De tapijtstad. Maar die zien we eigenlijk nergens. Wel piept er in elk blikveld een kerktoren omhoog. Het is rustig en schoon in dit stadje. Daar doet een ieder ook zijn best voor. Parken zijn verboden gebied na zonsondergang. Roken mag nooit. En in de ochtend hangen niet alleen de dekbedden … Meer lezen over 199. Alle tijd

In de late ochtend vlieden we naar de haven van Laaxum. Het voelt als varen, waar kun je ook beter touren dan door het Friese land. Een stille weg, met aan weerszijde panorama's van glijdende stapelwolken bovenop een groene wereld waarin her en der een vierkant boerderijendak verschijnt. De nacht hiervoor sliepen we in Sneek, … Meer lezen over 198. Eindeloos

We lieten de camper een heel weekend stil staan. Het was nog goed te doen. We zochten alternatieven. De katjes waren daar het beste in, stapten makkelijk over op ander vervoer en sloten nieuwe vriendschappen: Wij gingen er toch anders op uit, mountainbikend, dwalend, verdwalend. Tot we op Radio Kootwijk stuitten. Even op de foto: … Meer lezen over 197. Camperloos

Mijn carrières zijn nooit echt van de grond geraakt. Een mens moet ook al vroeg een beroep kiezen. Zonder dat, in mijn geval, talenten al aan het licht gekomen zijn. Ik heb wel op het haar van poppen geoefend. Maar het resultaat viel toen nog in het niet bij wat ik nu voor elkaar krijg. … Meer lezen over 196. Surprise