De caroussel draait vlot haar wonderlijke rondjes. Al heel wat dagen ben ik bijvoorbeeld op mijn werk geweeest. Waar ik Mientje in haar rolstoel voortduw, over eindeloos rustige terreinweggetjes, en ik daar was laatst een meisje loos zing. Zo door mijn leven heen moet ik van mijn gezelschap meestal snel stoppen als ik zing, maar … Meer lezen over 185. Leven

Aan het einde van mijn tunnels bestaat het licht uit taart, met natuurlijk Mathilda's prachtige glimlach. We hebben vandaag een route uitgeprobeerd. Zodat we over een paar weken met een groep een oude taartentocht kunnen rijden. Voor de lesbische medemens, of beter gezegd de lhbtqi-groep. En dan alleen zonder de h geloof ik. Maar dat … Meer lezen over 184. Bikes & dykes

Het mooie van die lelijke verkiezingsuitslag is dat Tillie nu emigreren wil, het land ontvluchten. Ze loopt deze zomer in Groningen al een hele nacht door om geld te verzamelen voor vluchtelingen. Dan kunnen we van daaruit gelijk verder, de oversteek naar Schiermonnikoog maken, waar het racisme lekker veel tegenwicht krijgt. Als we toch bezig … Meer lezen over 183. Trauma

Het is zover; mijn eerste werkdag aangebroken! Het voelt heel feestelijk. Een terrein vol met collega's en cliënten, in de natuur. Dat was vroeger in Amsterdam, ook met gras en een rivier, echt top. Maar later in de bossen van Noord - Limburg liep het iets anders. De mensen die daar woonden waren opvliegender van … Meer lezen over 182. De dag

Het was een overdosis gezondheid, vorig jaar, zo met die macrobiotische scholing die ik onderging. En dat (ook nog eens gekoppeld aan mijn sportiviteit in die tijd) lanceerde een lange periode van laat de touwtjes maar vieren. Ging heel goed, het lekkerst nog op de bank, Met bokkepootjes, bitterkoekjes en borreltjes ook. Zo kon ik … Meer lezen over 181. Herintreden