Het was een overdosis gezondheid, vorig jaar, zo met die macrobiotische scholing die ik onderging. En dat (ook nog eens gekoppeld aan mijn sportiviteit in die tijd) lanceerde een lange periode van laat de touwtjes maar vieren. Ging heel goed, het lekkerst nog op de bank, Met bokkepootjes, bitterkoekjes en borreltjes ook. Zo kon ik de laatste dagen punctueel de instagrams van Yo en Wes in de gaten houden. Natuurlijk groeide ik, zeker billen en buik, gezond en vol. Een deel van die buik bestond uit vleesboom, dat wel, zei de dokter. Nou, dat kwam me ook best goed uit, in het duiden van mijn ronde buik, dat ik dus zo veel nog helemaal niet at. Daarbij is onze tuin aan het verwaarlozen, misschien zijn beide zaken in één snoei-project te vatten.

Ik moest dus sowieso een beetje in beweging komen. Opwarmen, want de eerste werkdagen stonden genoteerd. Eerst begon ik met een pond groente per dag, waar mijn buik nog meer van opzwol (🥦). Toen plande ik de kapper, om de aandacht te verleggen naar mijn kapsel. En uiteindelijk rende ik de natuur in, zocht de bomen nu eens buiten op. Huppend, schuilend, van de één naar de ander. En Til deed natuurlijk ook graag mee:

Tot we zo, vluchtend, een etmaal later op het strand uitkwamen en ons hier, vrijwel boomloos, moesten overgeven, verzuipend. Maar o zo fit, klaar voor de start!