We lijken wel nestelende vogeltjes in het voorjaar. Onvermoeibaar wordt er van alles naar binnen gesleept en opgehangen. Eksters zijn we, hoe het glittert en schittert. Dus niet op stap. We houden de bus lekker strak en opgeruimd, een museum-bus, zoveel te zien ondertussen. De vloer is af, een plank geïnstalleerd, gordijnroetjes worden op gehangen. … Meer lezen over 122. 🌄
Maand: september 2018
121. Rust
Na de nacht in het bos volgt een kopje koffie aan de rivier. En verder niets, ja 350 kilometer naar huis, plus dan nog de vaste extra kilometers wegens een stoornis in de communicatie met de tomtom. "Geeft niks, hoort erbij", smoren we verwijten in de kiem. Onze communicatie verdient ondertussen een diploma. Net als … Meer lezen over 121. Rust
120. Geen bereik
Omdat de badkamer de keuken is én de woonkamer, staan we 's ochtends één voor één op. Hoe die dingen allemaal werken in onze camper kunnen we goed ervaren nu, ter voorbereiding op onze reis straks. Eigenlijk, eerlijk, is het verschrikkelijk, ontdekken we. We zijn onze spullen vaak kwijt. Omdat we ze rondom ons neerleggen. … Meer lezen over 120. Geen bereik
119. 💐🎂
Het bedje van 1.20 bij 1.70 is deze nacht crowded zo met de katjes en drie dekbedden, om over te warm maar niet te spreken. Dan horen we kloppen en gedoe in de bus. Het valt niet echt te duiden. Even kijken maar. Het is Tarquinius, hij probeert de ton met kattenbrokken zo te schuiven … Meer lezen over 119. 💐🎂
118. We gaan.
Vanmiddag rijden we onze slingerstraat uit. Zo'n 350 kilometer zegt de tomtom. Maar we stoppen al wat vlotter. Als we hemelsbreed 50 meter van onze achterdeur verwijderd zijn, rolt onze zijdeur open en Lucius eruit. Hup een vreemde tuin in, een heg onder. Een bezem met een buurtbewoner, onze reismand en heel veel lieve smeekbedes … Meer lezen over 118. We gaan.
117. Naar ver.
We staan weer aan de vooravond. Maar wel wat belabberd. Ik schrijf het toe aan een allergische reactie op mijn zak-pepernoten-lunch van gisteren. Die kruiden irriteren mijn keel. Maar niet alles ligt aan voeding, medisch sla ik de plank hier mis, en zet nu een punt achter een pak drop, goed tegen een verkoudheid toch. … Meer lezen over 117. Naar ver.
116. The times they are a- changin’
De treinen waren anders, supersonischer. Mijn tijd op het platteland begon stadse veranderingen aan het licht te brengen. In die trein zat er wel gewoon die ene man die de binnenkant van zijn neus steeds wilde aanraken. En hij zat, zoals vroeger ook, naast mij. De helft van de aanwezigen hield geen mobiel of laptop … Meer lezen over 116. The times they are a- changin’
115. Vorderingen.
We hebben de ruimte opgezocht, schroevendraaiers geslepen en hulp ingeroepen. De laatste technische camperklus! Er wordt een zonnenpaneel-laadmeter geïnstalleerd. Zo kunnen we straks zien hoeveel ampères de zonnepanelen opslaan tijdens zon-uren. En hoeveel we weer kwijtraken door netflixen, carmen-sets en fort-niten. Deze operatie wordt wederom uitgedacht, begeleid, gedaan en afgerond door onze alleskunnende neef. De … Meer lezen over 115. Vorderingen.
114. Holland
Eigenlijk zijn we er wel aan toe, meer dan klaar voor zelfs. Het voelt als voor het grijpen hoor, maar het is wachten. Ook de bus is bijna klaar om te gaan. We hebben nog een vloertje gekocht, en een klusdag afgesproken. En we willen nog wat dierenspullen aanschaffen: zwemkleding, rugzakken waar ze zelf in … Meer lezen over 114. Holland