Natuurlijk wist ik dat opvoeden niet zo maar gaat en heb ik ook groot respect voor ouders. Maar niemand had me nog over Elsa verteld, van Anna en van Olaf. En dat Elsa zingt, dat gaat zo: "Anneway annesay, i get to me uh kee, wié o vèh, en o allaway, wannesay, etcetera. Eerst wilden … Meer lezen over 320. Wannasay

Een weekend is ook bijkomen: Langzaam lukt het dan om te zitten: Als we er dan aan toe zijn, gaan we op handen en voeten verder. We zijn al wel op weg nu, maar eigenlijk helpt een ijsbad het best: Dan is het pas rennen: Dansen: En fietsen met koeien: (foto voordat de koe achterop … Meer lezen over 319. Opladen

Met slaapliedjes die op de achtergrond tingel,-tangelen, bos en duin rondom en een zonnig weekend in het verschiet zijn we (na twee maanden) weer met de camper neergestreken. Dit is de eerste blog sinds lieve tante Agnes, van Til, er niet meer is. Maar ik doe net van wel. Zij en haar man Frans, onze … Meer lezen over 318. Rennen, vliegen, stilstaan.

We verkozen de regen thuis voor de regen op het camperdak. Onder dat dak werd het trouwens te krap, zo hele dagen. Nou we hebben het wel en nog geweten. Het huis wederom overgeleverd aan de bouwvakkers. Niet dat ze er persé zijn hoor, ze beloven het alleen. En wie weet... Ondertussen schilderen we (met … Meer lezen over 317. Daar gaan we

"Wanneer gaan we weer naar huis?" vraagt Ruby? Zou je daar wel zin in hebben? Mijn vraag wordt beantwoord met: "Heel graag!" Nou lijkt het mij ook wel wat. Het zwem-weer is geweest en thuis wachten kamers op verf en inrichting. Daarbij staan we nu op een prachtige camping waar je wel een speld kunt … Meer lezen over 316. Thuis

De camping is een sprookje. Dit bord hangt er: zo bloeit het: Er wirwarren veldjes over het terrein, onze heeft zo'n 8 plaatsen met gezinnen. Wij zijn de enige Nederlanders. Ricky, Tarquinius en Lucius zijn uitgegroeid tot de koningen van ons dorpje. Alle leeftijden knielen voor hen neer, streichen de rugjes en koppies. Ruby sluit … Meer lezen over 315. Zijn

Deze keer rijden we, na een ontbijt van weelderig dikke Duitse taarten met mandarijnenroom, een camping tegemoet. Alles voor Ruby, al waren we de kinder-cd's (K3, Beertje Pipeloentje, Sprookjeswonderland) niet vergeten; we hadden ze ook niet ingepakt. En ook vakantie-invulboeken of snoepzakjes ontbraken. Gewoon saai. Dance Dance Dance Dus daar mocht wel een camping tegenover … Meer lezen over 314. Omdat het moet

Met het stuc nog onder de zolen stappen we de treeplank van de camper op en drukt Til het gaspedaal vervolgens heel diep in. Als we die grens maar over zijn en de quarantaine-verplichting ontlopen. Pas in Duitsland valt me in dat onze camper natuurlijk quarantaine-fähig is. We kunnen zo Europa door. Maar het is … Meer lezen over 313. Nu

Nadat de vliering er op dag 1 al in zit, hebben we zo nu en dan een bouwvakker op de koffie gehad. En dan praten we, gezellig. "Tot morgen!" roepen ze na de koffie, "Om kwart over 8 zijn we er! Dan doen we het raam en de trap, en nemen we stuc mee." De … Meer lezen over 312. Dag

De laatste rolkoffertjes en overgebleven Portugese kleden moeten plaats maken, ons huis uit, de markt op. Want er wordt verbouwd: Eén slaapkamer wordt opgedeeld in twee, en daarbovenin vides getimmerd. In deze tijd is er eigenlijk geen bouwvakker te vinden, maar wij hebben er maar liefst twee stuks van. Met spierballen, tattoo's en heel erg … Meer lezen over 311. Verschuivingen