In de ochtend reden we vast naar Amsterdam. We konden de spoedkliniek niet bellen, onbereikbaar voor updates; zij zouden ons bellen. Dus dachten we naar de geitenboerderij in het Amsterdamse bos te gaan met de kinderen. Als we dan gebeld werden waren we al in de buurt.

We reden nu gewoon 100. Til dacht dat we gisteren zo’n 1000 euro aan snelheidsboetes verzameld hadden, ze was al tevreden.

Op de helft werden we gebeld met goed nieuws. Hij was stabiel en kon opgehaald. Hij piepte ook de hele boel bij elkaar, wanneer we nou kwamen. Eigenlijk moest hij nog 2 dagen blijven, maar we mochten ‘m thuis in de gaten houden.

Dat deed ík. Tillie ging met de kinderen nog op hike. 2 hikes, 2 museums en dan 1 pretpark. Bij de eerste 2 zeuren zíj niet, bij de laatste Til en ik niet. Dat is de deal. Dus de kinderen hadden een missie.

Voor Ricky was de bank al pretpark genoeg, waar hij belandde nadat hij kwispelend zijn huis betrad. Alleen voor het eten komt hij in actie.

❤️