155. Een dag niet gereden.

Het ultieme van een camper is dat je ’s ochtends vanuit je bed de deuren opengooit, en dan begroet kan worden door de opgaande zon.

🎶Goodmorning sunshine🎶:

Wat een begin is dat. Geheel verwarmd, en na de koffie, altijd koffie, beginnen we aan een ochtendwandeling langs zee op. Soms is er een paadje, verder zoeken we ons een weg. Kijk, we zien ons huis:

We zijn de melk vergeten, gisteren. Een tocht op de mountainbike volgt, geen route wel paadjes, rotsen, plassen. In de supermarkt doen ze niet aan sinterklaas. We kopen vast een kerstboom, voor op het dak, het liefst. Maar het wordt een tafelexemplaar.

Op het dashboard. Chocolade kerstversiering erbij, koffie en Tillie in bikini, na een duik in zee.

De katten jagen. Ver komen ze niet, de struiken met vogeltjes prikken.

Soms worden ze zelf bejaagd, door een hond. Dan vluchten ze de camper in.

Om zes uur is de zonsondergang. De maan en sterren houden het licht. Hier en daar zien we camperlichtjes schijnen. Campers waar we ondertussen de gezichten bij kennen, de stemmen ook, kerstbomen nog niet. We gaan koken, en homeland kijken, gelukkig.

3 gedachtes over “155. Een dag niet gereden.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s