Tegenwoordig volgen we Finse series op netflix. Detectives. Het is zwart-wit televisie, met hier en daar een geel gestuct huis. Kleding komt in zwart, wit en grijs. Buiten steekt de sneeuw af tegen een donkere lucht. Het wordt pas gezellig warm als ze praten gaan. Ze spreken hier, overwacht, de Zuid Afrikaanse klik-taal. Als het bijvoorbeeld over een tak gaat, zeggen ze in Finand takkk, met een klikkende k. In Finse series wemelt het van die k’s. Als in zo’n detective-aflevering de agent tegen de moordernaar zegt: “Yksi, kaksi, kolme!”, weet je al hoe laat het is: 1, 2, 3, hier komen nu!

We scheuren ons toch los van aflevering yhdekksänkkymmentäkk, want we moeten ons pandaatje ophalen. We hebben nu een wagenpark, een vintage-fiat- verzameling, kijk:

Een lange middag rijd ik terug naar huis. Ik doe geen snelwegen. Niet vanwege roest of mankementen, nee gewoon een relaxede familie-traditie, opgezet om paniekaanvallen op de snelweg te voorkomen.

Als we ’s avonds opkijken van onze Finse detective, en de fijn kleurige Fiats zien, willen we die lente-lijn doortrekken: ja, we gaan de markt weer op! Zondag 24 februari bij het fooddock in Deventer, Zeldzaam Mooi heet het, en natuurlijk met 14 Portugese graden zon.