Ons kamp is opgebroken. De moubtainbikers zijn naar huis of verder aan het camperen en wij gaan op weg naar een kindercamping (Ruby verstond kindercamper, eigen stuur enzo, gróte teleurstelling...). We spreken af om dit vaker zo te doen, en om gelijk maar een camperplaats te starten met elkaar. Samen dromen, nog fijner. Een andere … Meer lezen over 305. Een andere horizon

Dat wakker worden in een nieuwe wereld, en een hondje hebben dat eruit moet. 7 uur, Ruby voorop. Dan koffie in de deuropening. Zo is het al meer dan mooi, genoeg voor de hele dag. Maar we continueren. Voor Ruby pakt dat reuzegoed uit. De ene mooie speeltuin naar de andere, vriendjes en onze mountainbikegroep. … Meer lezen over 304. Schuldig

Ruby blijkt volleerd te kunnen camperen. Het was ook makkelijk want onze neef zorgde voor veel gezelligheid, een bootreis en een zelfgebakken pannenkoekensessie, lekkerder dan overal. Heerlijk om haar te zien genieten. Het is alleen nog die afbouw van k3 naar k-nul, daarna is perfectie bereikt. We gaan dus gewoon weer, het is vakantie. Als … Meer lezen over 303. Rolling

Van de warmte viel niets af te snoepen, de dood die kon er niks mee. We komen samen in zijn huis, vaak en vaak. Alsof hij niet gegaan is, zo dichtbij en om ons heen, gewoon helemaal mee. Kan dat ook; sterven en blijven? Ik denk het wel. Of is dat omdat papa op goede … Meer lezen over 302. Erbij

Met twee treden tegelijk is hij toen op weg gegaan. Elke dag een forse stap. De verbazing loopt mee en zomer blijft ongrijpbaar, ver. Het weerhoudt ons niet van slurpen, in samenzijn en feestjes vieren. Terwijl hij er helemaal niet op te wachten zit, zou je kunnen zeggen dat papa heel goed is in de … Meer lezen over 301. Finale

Een feestelijke uitnodiging valt de brievenbus binnen. Puppie-kopjes larderen de randen. Of we maar snel eens aankomen voor de vaccinatie. Ik prik een woensdagmiddag, dan is Til ook vrij, kan ze helpen tillen. We gaan, even snel de dieren-paspoorten nog. In de boekenkast. Nee. Administratie-laatjes, die niet meer open gaan zo vol, harder trekken, dan … Meer lezen over 300. Tussendoor

We doen net alsof het normaal is, ik bedoel we zijn aan het doorgaan. Aan de telefoon met pa neem ik de dag door. We weten dat hij moe is, geen trek en het koud heeft, dat wel. Hij klinkt echter even vertrouwd en blij van zin als altijd. Zijn interesse, kennis, warmte en gretigheid … Meer lezen over 299. Bel

Natuurlijk hebben we weer een nieuwe tafel gekocht, impulsief, van marktplaats. Het was ook al weer een paar maanden geleden. De net niet juiste van toen doen we de voortuin in, hij is van steen. En voor het eerst is de nieuwe dé tafel! Nu willen we onze harde houten schoolstoeltjes ook inruilen voor iets … Meer lezen over 298. Onverwacht

De noodopvang is dicht. Nu, zo aan tafel bezig met thuis-scholing, voel ik me op en top pleegmoeder. Hier heb ik andere ouders steeds over horen praten en nu mag ik dan zelf een mapje met taken openen! Ik vind het gewoon gezellig. Ruby is hier in opperste concentratie met de eerste opdracht bezig, fijn … Meer lezen over 297. Licht

Terwijl ik de derde kerstdag, nog net op tijd, een stalletje bezocht, waar Janus rillend van de kou had aangeklopt en blijven mocht, mits April hem vergezelde om hem tot rust te manen, werd er thuis geklust. Met antiek gereedschap, waardoor geduld vereist was. Daarom heette het klusbedrijf van de twee dames ook "De trage … Meer lezen over 296. Slow-fox