Met twee treden tegelijk is hij toen op weg gegaan. Elke dag een forse stap. De verbazing loopt mee en zomer blijft ongrijpbaar, ver. Het weerhoudt ons niet van slurpen, in samenzijn en feestjes vieren.

Terwijl hij er helemaal niet op te wachten zit, zou je kunnen zeggen dat papa heel goed is in de kunst van het sterven.

Hoe doe je dat dan? Hij zegt: “Ik laat mijn tranen gaan.” Wanneer we binnenstappen, omhelzen en bij het weggaan nog een keer.

“Slaap je wel een beetje pa?” “Ja,” zegt hij, “heel goed. Teveel wil ik er niet mee bezig zijn. Ik schuif het opzij, dat wil ik ook, dat vind ik fijn”

Zijn wensen klein, vooral de zon en samenzijn. En steeds maar weer en nog een keer, muziek en door, een feestje nog. En tussendoor het juiste woord: vergeet het niet, hij heeft ons lief.

En als het dan niet langer gaat, dan gaat hij wel, dus ook heel snel. Hij geeft zich aan de golven mee, van moe, t’is goed en hupsakee. Hij ademt nog een halve dag, op en neer, dag papa dag, het ga je goed en dankjewel!

Dus huil vooral, verdrink dan niet, Zoek de zon, zoek mensen op. Geef liefde, geef je, aan de golven. Met jouw kunst van sterven papa kan ik zo het leven door.

Hij laat ons vooreerst nog niet alleen achter. Pa heeft een drietal voor ons uitgekozen: een pastoor, een gezellige regenboog-uitvaartleider en een spiritueel begeidster. De laatste loopt al een maandje met pa en ons mee. Na zijn dood staan ze alledrie op de stoep. We verzamelen ons elke dag in zijn huis, van vroeg tot laat. Bij papa die op zijn eigen bed ligt. Wat volgt is een drukke, warme week van samen. Van zijn laatste feestje bouwen. Het drietal leidt ons integer de week door. Ook als de luchtverfrisser met komkommerlucht op papa’s kamer omvalt en ons zo de adem blijft benemen. En ook als er een symboliek-breuk aan te komen zit als onze kunstenaar-bloemist het heeft over strengen doorknippen en onze spiritueel begeleidster juist ook na de dood wil verbinden. Alles samen maakt ons o zo dankbaar, net als voor de laatste maanden, voor zijn hele leven, zijn zijn. Vergezeld van grote trots op mijn familie, hoe we het samen doen.