177. Goud

De maandag brachten we zwervend door. In Amersfoort, het midden van het land, we konden niet ver afdwalen. Mijn vader reed ons rond van garage naar dealer. Bij een goudkleurig gebeuren (aërodynamisch als een biljartbal, maar dat hadden ze allemaal, toch was het wel een auto) bleven we treuzelen. Ook omdat mijn vader een prater … Meer lezen over 177. Goud

172. Als een wonder

Het was een afternoon als alle andere. Clandestien en stilletjes op de bank: Warm binnen de vogels kijkend, de soorten tellend, babbbelend: Tot een aanzwellend gedonder ze stil legt. Nekjes gestrekt, oren gespitst. Er komen koplampen, als vanouds, de bocht omgescheurd, het is niet waar! Kom, onze koffers, neem jij de olifant mee! We gaan.