Na nu een tijdje geblogd te hebben over niet sporten, en dat ik het wel weer, snel weer ga doen (mijn twee favoriete fases) moet het er van gaan komen.

De stal-baas is ziek, zijn knie geopereerd. Daarom ben ik de afgelopen weken vroeg op stal om hem, samen met anderen, te helpen. Tijdens blog-tijd, dus is het wat stil geweest hier. Op stal niet. De paarden trappelen mee de wei in. Ik ga water open hakken, hooi uitdelen, mest scheppen.

Het is verslavender dan sporten. Buiten in het bos, de dieren, de zon en de vorst. Binnen de staldeuren is er een wereld van muziek, luid, – love is a battlefield- en grapjes en hooivorken. Wat wil ik meer?

Niks. Maar ik moet naar yoga want daar betaal ik voor. En dat is dan gelijk mooi de aanzet voor het opnieuw sporten. Ik mountainbike wel twee keer daags naar de stal heen en weer, heb ik me gesust. Maar nu begint het echte werk. “Sta met je rug dicht bij de muur, plaats je handpalmen plat op de muur achter je. Vingertoppen wijzen naar beneden. Loop nu met je handen omlaag, de muur af” Is dit per ongeluk de spiderman-opleiding?

De juf eindigt in “Het Wiel”. Ze is één en al cirkel. Ik eindig in een kruiwagen, maar ben toch weer begonnen met sporten! Yay!

By the way: een nieuwe blog van mij op Stoere Vrouwen Sporten. Hier is de link:

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1649686208403185&id=626071750764641