We lijken wel nestelende vogeltjes in het voorjaar. Onvermoeibaar wordt er van alles naar binnen gesleept en opgehangen. Eksters zijn we, hoe het glittert en schittert. Dus niet op stap. We houden de bus lekker strak en opgeruimd, een museum-bus, zoveel te zien ondertussen. De vloer is af, een plank geïnstalleerd, gordijnroetjes worden op gehangen. … Meer lezen over 122. 🌄
Familie
106. More
Nu de dieren allemaal vriendjes geworden zijn, kunnen wij er weer eens tussenuit. En nu echt serieus ook, zo'n vier, vijf uur van huis. Dan heb je ook wat hoor. Gelijk over de grens was het al zo: Wat ze dus wel hebben in België naast die mooie natuur, is wielerrondes. Zo'n tien kilometer voor … Meer lezen over 106. More
105. 🎁
Soms is het feest. De kortste dag, midzomernacht, een jarige. Wij hebben twee van dat soort evenementen. We zetten er gelijk maar een muziekje bij op: Zo al in de stemming geraakt, gaan we de avond vóór het feestje op weg naar mijn vader Antonio, voor maar liefst zijn eightysevenste. Dan slapen we in de … Meer lezen over 105. 🎁
102. Luisteren
Mijn familie heeft een kleine snackbar aangeleverd. En een katje, een meisje. Ze gaan zelf op vakantie. Het snackbarretje krijgt een hoek in de woonkamer. Speciaal voor onze katjes. Een soort sushi van hamster kunnen ze daar krijgen, of een ouderwets lianboutje. Onze katten hoeven alleen tegen de gammele deurtjes te leunen, om naar binnen … Meer lezen over 102. Luisteren
71. Dood
Ze zeggen dat de insectenpopulatie zo terugloopt, en dat dat de wereld zoals ie is, hierdoor wordt bedreigd. Dat geloof ik, en vind ik erg. Autoruiten blijven schoon, daar kun je het al aan afmeten. Bij onze ruit is dat niet zo. Nu hebben wij natuurlijk een grote. Pok pok pok, horen wij op roadtrip. … Meer lezen over 71. Dood
68. Pa
Gister is Tillie met de camper weggegaan. Als ik klaar ben met werken kom ik ook. Haar vader is ziek. Het blijkt ernstig. Zijn longen willen niet meer, zijn ogen doen het niet meer. Hij kijkt al over de rand, kan en wil niet meer terug. Sterkte pa en een goede reis, X
58. Big brothers
Vandaag hebben onze broers, en neef, hun kennersblik op ons campertje laten rusten. En rust roest, zeiden ze. Dus moesten we maar veel gaan toeren. Want 1. dat vindt het campertje fijn. En 2. dat kleine beetje roest is helemaal gevaarlijk niet. Dat was het unanieme oordeel, los van elkaar, van deze camperfluisteraars. Ik had … Meer lezen over 58. Big brothers
54. Pensioen
Nadat ik mezelf de nacht door ge emdr-d heb, en de waakhonden in gezellige knuffels zijn overgegaan (zie blog 53.), gaan we er om 7 uur in de morgen al uit. De sportclub in het bos sluit af met een taartje. Geruisloos hebben Tillie en ik een generatie overgeslagen. Van pleegmoeders nu tussen de sportieve … Meer lezen over 54. Pensioen
13. Gaat ze wel, gaat ze niet
Toch heel goed hersteld weer, ga ik meedoen met de ochtendtraining. In de verte reflecteert de neongroep op de zessprong in het bos. Het zijn er lang geen 100 meer. Ons sub-groepje bestaat nu uit drie deelnemers, plus de juf. Die laatste weet mooie bosweggetjes. Onderweg doen we oefeningen. Mijn hart doet nooit zo overdreven. … Meer lezen over 13. Gaat ze wel, gaat ze niet
wellaway 