Nadat de makelaar van het polderdorp ons dus gefeliciteerd had, bleef ze verder stil. Ja, ze zou de volgende dag mailen met hoe nu verder, maar dat bleek geen haast te hebben, want we ontvingen niets. Dus wij konden vrolijk verder leven, vakantie-achtig, alsof er niks serieus aan het handje was. We bleven chillen in … Meer lezen over 230. Binding

Over de volgende stap in ons leven heb ik nog nooit gedagdroomd. Toch staat die stap pardoes voor onze drempel te trappelen. Het is een beetje alsof het campertje ons niet genoeg is: we ruilen onze wóónplek ook om de haverklap in. Het zit zo: we hebben een bod uitgebracht. Op een huis, ergens in … Meer lezen over 229. Waarheen?!

Als je niet te snel kijkt kun je het op de foto al zien toch. Hoef ik er niet te veel over te vertellen. Of hieronder, check de omvang van mijn wangen: Jaja, het is me een proces. De uitkomst weet ik al, houd ik stil, ik ga natuurlijk niet meer opscheppen. Is er verder … Meer lezen over 228. Long ago

Het waren niet de fijnste uren, helemaal zelfs niet. Vorig jaar was het natuurlijk al een disaster, toen met die opgegeten hamster (zie blog 108. En toen). Maar mijn broer en schoonzus hielden toch heel lief vertrouwen in ons; eergisteren brachten ze hun katje. Zij voegde zich snel in het sociale gebeuren: Het was gezellig … Meer lezen over 227. The edge

Als ik van mezelf eindelijk weer mag, en een ijsje halen ga, is het warm. Ik zeg tegen Til: "We doen net alsof we in Portugal wonen." Daar slow-motionen ze in de zomer de avenida's over. En zo dralend heb ik het gevoel dat we toch een beetje dáár wonen, mijn wens al iets in … Meer lezen over 226. Haphap