Eigenlijk zit ik er niet op te wachten, maar Tillie staat erop. Weekenden zijn nu voor de paarden en vooral mijn tuinstoel. Bijkomen van de intensieve werkweken. Ze zijn nodig voor mijn innerlijke schoonmaak, en het huis pak ik gelijk mee. Incidenteel sta ik dan nog op om mijn verdiende geld goed uit te geven. Ik hoef mij nu niet meer in te houden en koop bij blokker de duurste cappuccino-opschuimer in plaats van de goedkoopste. Als ik ‘m thuis in het steelpannetje melk steek en op het aan-knopje druk, slingert hij met grote snelheid mijn melk in kleine druppeltjes de keuken door, zo mijn koffiekopje in. Zo snel al loop ik tegen de grenzen van het consumentisme op en zal ik dan toch maar back-to-nature met Til gaan camperen dit weekend? Ik had het haar vorige maand ook al beloofd.

Dus in de ochtend werk ik, dan langs de paarden, onder de douche, kleding pakken, dieren onder de arm en instappen. Tillie heeft de boel al ingericht. We toetsen een bestemming in. Dat is in Nederland goed zoeken naar geen wegen en rust, zodat de dieren veilig op pad kunnen. Drenthe gaan we nu proberen. Het glooit hier groen om ons heen. En ik ben al gelijk zo blij met Til, dat ze mij mee gesleurd heeft. We parkeren aan de rand van een natuurgebied, in de bosrand. Het is hier helemaal goed voor ons allemaal.

Alsof we op een lange reis zijn, zo voelt het. Nieuw gebied, kringloopwinkels, koffie. We wandelen met Ricky in ons armen langs hunebedden. Alsof hij een offerhondje in een prehistorisch verhaal is. Maar daar beginnen we niet aan, het is alleen zijn ouderdom die hier speelt. Op de Brinken in de Drentse dorpen zoeken we naar dierenwinkels met hondenrugtasjes; beide treffen we niet aan. Het oud-Hollandse lesbische wandelstel van alle leeftijden zwermt wel tussen de grafheuvels de bossen door. Onze soortgenoten lopen gezellig over van de tips als het gaat om rugzak versus hondenbuggy.

In een paar uur tijd zit zo eigenlijk al een hele vakantie plus drie tuinstoelweekenden. Daarom mijmeren we, de smaak te pakken, gelijk ook over een andere camper. We gaan op zoek naar een kaal busje om dat in te laten bouwen. Met goede airco, medium-geprijsde melkschuimer, kattenluikje, genoeg plaats, tuinstoelen, enzovoorts.

Nu eerst blijf ik zitten, in de warmte, met regen in de lucht. In het rustige Drenthe, schoongemaakt en al. Tillie, de dieren en ik. We blijven hier slapen.

Als we naar Portugal verhuizen gaan, beloven we elkaar, dan via Drenthe!