Camperreizen en sporten daar gaat het hier over. Maar ik kan mijn mond niet houden. En ik heb nu alle tijd om het ergens over te hebben want mijn nieuwe fittness-club is dicht en gewichten vielen niet meer te hamsteren bij de Lidl. De reis naar Ierland gaat natuurlijk ook niet meer. En dat komt goed uit. Want ik wil wel niets liever dan ingelocked worden, ook al wil Rutte niet.

En daar wil ik het over hebben. Dat ik Rutte niet zó vind, en zijn toespraak evenmin. Ook al doet hij het toch goed als verbinder en leider, vinden de meesten. Ik wou dat ik dat ook voelde. Maar je kunt me niet vertellen dat hij niet weet dat zijn scenario van groeps-immuniteit vele levens kosten gaat. Hij ziet de grafieken van China, Italië, Spanje. Hij wordt door zijn adviseurs van de laatste inzichten op de hoogte gehouden. Hij weet dat er velen gaan sterven. Toch wil hij het land niet op slot doen.

Waarom wil hij geen tijd kopen? Om meer kennis op te doen? Om meer mondkapjes en meer testen te kunnen vergaren? Om mensen te beschermen tegen te volle intensive cares? Om besmette hulpverleners en keuzes tussen leven en dood te vermijden? Om zicht te krijgen op een medicijn?

Zo goed mogelijk doorgaan met de maatschappij, mensen hun vrijheid laten, de economie niet helemaal achterover laten vallen. Dat is denk ik waar Rutte voor gaat. Collateral damage is de term die dan in me opkomt. Voor de 40.000-80.000 slachtoffers in Nederland, die er volgens milde berekeningen aankomen als we doorgaan met het op weg gaan naar de groeps-immuniteit. Dat weet Rutte heus, want hij is natuurlijk heel slim. En net ietsiepietsie minder lief. Hij heeft natuurlijk tijd noch wil, maar heel graag hoor ik van hemzelf zijn echte afwegingen, als staatsman, die hij stil houdt voor ons. En na het serieuze deel van dat gesprek kan ik hem nog tips geven over zijn pensioen. Want de blog gaat toch over camperen en sporten.