Zo’n boekje lezen over sporten is al mooi zat toch. Het gevoel krijgen hoe het kan zijn. Hoe ik elke dag goedgehumeurd fitter wordt, easy.. Maar dan loop ik tegen een aanbieding op; voor 70 euro een heel programma “Strak & Sterk”. Ik bel en moet al heel snel op intake komen.

Achter een jonge vrouw loop ik de sportschool binnen. We stuiten gelijk op een bar. “Ik kom voor een gesprek” zegt mijn voorgangster tegen de strakke en denk ik erg sterke bardame. “Ik ook” voeg ik er gelijk maar aan toe. “Nou kom zitten, dan worden jullie zo opgehaald” zegt ze. Ze schudt onze handen, ingebed in een gezamenlijk vaste-prik-corana-praatje: “nee, ik ben niet bang, nee ik ook niet”. En dan verschijnt er cappuccino op de bar. Het praat lekker weg met elkaar. Middenin een lach verschijnen onze twee fitte en krachtige afspraken aan de bar. Ze zijn heel verbaasd dat wij ook met zijn 2-en zijn, want ze hadden maar één iemand uitgenodigd voor het sollicitatie-gesprek voor fitness-instructrice.

Ik vond het een sterke start van mijn fitness-carrière, tevens een heel vrolijke en niet op zijn minst een respectvolle 😂. Ik had geen idee dat een sportschool een mens zo goed doet. Het bleef ook gewoon bij koffie en praten. Het sporten begon pop een andere dag, naar keuze.

En die dag moet ik nog een beetje plannen, omdat ik het druk heb met solliciteren. Mijn eerste gesprek loopt gesmeerd. (Tillie is ondertussen aangenomen!) En volgende week ga ik een dag meelopen op mijn eventuele nieuwe werkplek. Als ze daar dan maar niet denken dat ik kom sporten. Want dan raak ik de draad kwijt. Temeer omdat thuis de meubels nog dagelijks rondzwerven en ik ergens toch een ijkpunt nodig heb. Daarom moeten we de camper snel weer in stappen. We plannen vier weken Ierland voor onze nieuwe banen starten, geluksvogels. Maar de sportschool… hopen dat die dan zolang zonder me kan.