We zijn blijven hangen. De camper is volgeladen met boodschappen, water en opgeslagen stroom om dagen door te brengen. Voor de nacht is er niets nodig, we slapen dan onder zo ontzettend veel sterren dat er altijd wel één naar beneden valt. Na het ontbijt wandelen we over kliffen tot we lunchen gaan. Niemand komen we tegen.
Overdag koken we, in het licht, de katten vertrekken ondertussen naar het strand.
Daar gaan we ’s middags met Ricky heen, lopen, en ook even de zee in. Thee zetten, zonsondergang. Meer is het niet. En morgen weer.
“Meer is het niet.” Maar meer hoeft ook niet! Ik word al rustig als ik lees van deze ontspannende rust.
En mocht je per ongeluk een sterretje vangen, ik hou me aanbevolen…
LikeLike