Het laatste stuk weg daalt rap, we gaan vanzelf naar beneden. Tot op een parkeerplaats. Er staat een auto met twee Spanjaarden ernaast, drie grote honden erbij. “No problemas at all” verzekeren ze ons, met jullie katten, die zijn ze van huis uit gewend. Dus onze jongens nemen gelijk een jump de camper uit, zo voor de voeten van een herdershond. Een hoge rug, blazen en weer verder, dat valt mee ja, hier blijven we slapen. De Spanjaarden met de honden vouwen zich ook de auto in voor de nacht. En dan komt er nog een tot huis omgebouwde vrachtwagen naar beneden zetten. Een vrouw met haar zoontje en nog eens twee honden schuiven ook gezellig aan. Ons dorpje is compleet. Tijdens de ochtendwandeling zien we dat de Spanjaarden vertrokken zijn:

Dan wordt het een warme dag. Er komen nieuwe campers met hun honden. We zwemmen in zee, douchen met de gieter achter de camper en koken gezellig binnen.

We zochten eerst vaak plekken zonder honden uit, zo langzamerhand kunnen de katten ook uit de voeten met hen in de buurt. De gps-jes werkten hier niet, te weinig bereik. Het wordt allemaal steeds relaxter.