Het is half 5, als we de deur van de volle camper dichtsslaan, wegrijden en weer terugkomen omdat de watertank nog gevuld moet worden. Het regent onderweg. Van Almere tot bovenop de Ardennen, die zijn toppen een gitzwarte avond insteekt, en verder, Frankrijk in. Om 22:15 draaien we Trepail in, een dorpje met een paar huizen en een bolle kerk, zilver versierde kerstbomen. Het is droog en verlicht als we een rondje gaan met Ricky.
We worden wakker met de zon en een bakkerijtje. In het dal ligt de mist als een zee op velden en dorpen.
Gisteren wisten we hier nog niet van, nu ligt het zo aan onze voeten. We pakken de draad weer op, alsof we niet gestopt zijn met op stap zijn.
Koffie en katten buiten, een nieuwe bestemming bepalen via kleine dorpjes, binnendoor.
Terwijl Til nog even een sigaartje opsteekt, twee uit blijdschap, voelen we de zon.
We zijn er weer.
Jaaaa! Het gaat leuk worden, dan zie ik nu al. En ik ga gewoon weer een beetje mee. Niet in een koffer, daar hoor je zulke rare dingen over tegenwoordig. Maar gewoon, dansend op jouw woorden naar verre einders.
Groet,
Carola
LikeGeliked door 1 persoon
Gezellig Carola, laten we het gekke nieuws achter. 🚌
LikeGeliked door 1 persoon