Als we tussen kerst en nieuwjaarsdag de meubels in ons nieuwe huis steeds verplaatsen, op zoek naar de juiste opstelling, en de chaos onverminderd blijft bestaan, zijn we genoodzaakt om nu dan toch onze energie op de camper te richten. Het huis te laten zo. Ook al zitten we nog met twee inderhaast aangeschafte grote kasten die naar boven moeten, maar niet door het trapgat passen (ook de tweede dus niet, al hadden we die wél opgemeten). De dozen die daarin zouden verdwijnen, blijven nu door het huis zwerven. Wij niet, want morgen vertrekken we naar het zuiden!

Gisteren heb ik de camper schoongemaakt, en zette mijn schoonzus er een nieuwe gasfles in terwijl mijn broer de accu oplaadde. Tillie werkt gewoon nog door, ook vandaag. Morgen pakt ze haar tandenborstel mee, wat cd’s en klaar, hop, achter het stuur. Voorbereid zijn we niet, al weten we wel welke route we nemen deze keer. Het vriest in de Pyreneeën de aankomende nachten. Dat wordt dan wat spannend en glad op de toppen, en daar komt vast ruzie bij kijken onderweg. Dat is allemaal weer zo’n gedoe, daarom nemen we voor de gezelligheid de noord-Spaanse kustroute. Net als vorig jaar, een beetje structuur is nu eens welkom. We hebben net de APK gehad. In tegenstelling tot vorig jaar was er vrijwel niets stuk en geen roest te bekennen. Dus eigenlijk kunnen we alle pico’s en dalen hebben en ga ik mijn paspoort zoeken, tot morgen!