Al snel heeft iedereen een favoriete plek in het nieuwe huis.

Natuurlijk heb ik toch de ladder laten staan; we wonen niet in Ruinerwold. Al was Til daarboven helemaal gelukkig.

De mannen hebben beneden hun eigen appartementencomplex, dat zat gewoon bij de koop in. Voor het witten van hun plafonnetje hebben ze iemand in kunnen huren.

Als het af en netjes is, kunnen ze ook bezoek gaan ontvangen. Nu lieten ze de buurman nog buiten staan.

We hebben mijn vader, neef en zijn vriendin wel binnen gelaten; papa was met de rollator, dus dat doe je dan toch, en ze hadden cake bij zich, maar eerlijk is eerlijk: vooral omdat we er heel erg gelukkig mee waren! We moesten hem zelfs binnen tillen, zo hoog bleek de voordeur te liggen. De ecologische bouw maakt sowieso gebruik van hoogte en ook van scheve lijnen, kijk:

Verder zijn we eigenlijk klaar. De eco-verf is wel duur maar niet veel, en zo goed als op. De muren zijn nog helemaal niet bedekt. Behangen vind ik een leuke aanvulling, en hier loop ik zomaar tegenaan:

419 per rol. Even naar zolder, met Til overleggen.