Als we uit het werk komen, stapelen we de marktspullen uit de camper de bijkeuken in. Morgenochtend krijgen we de sleutel, bij een notaris. We pakken daarom mandjes, dierenvoeders, kattenbakken, een schemerlamp, kluskleding, schoonmaakspullen, en al die dingen juist de camper in. En staan alle vijf om zes uur op uit bed om de vroege afspraak te halen. Maar dat lukt niet, we halen het niet. Het duurt een kwartier voor ik ontdek dat mijn TomTom op: “vermijdt snelwegen” staat, mijn basisinstelling. Dus no problemo, opnieuw instellen en we arriveren nu te vroeg en wachten in een zacht ochtendbuitje voor ons nieuwe, mooie huis, voor de inspectieronde.

De notaris heeft even tijd nodig, want 1. ze is gezellig. 2. we kopen niet alleen een huis, maar ook een ecologische vijver met wandelpad en een buurthuis om onderweg koffie te drinken, en dat duurt een tijdje om dat allemaal langs te lopen in het contract.

Maar dan komen we thuis. De katjes zijn het wel gewend, nieuw uitzicht en Ricky is al helemaal de moeilijkste niet.

Wij trouwens evenmin, want zodra de klapstoeltjes zijn uitgeklapt bellen we de roti-boer, we hebben wat te vieren!

Dan gaat het beginnen: uitladen, schoonmaken, buren ontmoeten, naar de supermarkt in een grote stad, we zijn er.