Aan het einde van mijn tunnels

bestaat het licht uit taart,

met natuurlijk Mathilda’s prachtige glimlach.

We hebben vandaag een route uitgeprobeerd. Zodat we over een paar weken met een groep een oude taartentocht kunnen rijden. Voor de lesbische medemens, of beter gezegd de lhbtqi-groep. En dan alleen zonder de h geloof ik. Maar dat is breed hoor, mijn zwager gaat ook al mee. Dus voel je vrij, opgeven kan, zoals altijd, bij mijn vrouw. Dan krijg je ook zo’n taartje geserveerd, met die stralende lach erbij.