Het gezonde leven draait maar door. We zijn naar een dorpsfeest gegaan, met kraampjes. Als verslaafde ga ik in mijn hoofd langs wat zo’n marktje te bieden heeft. Wafels met slagroom, cappuccino, friet en ijs. Dat zijn zo de dingen die deelname leuk maken, de moeite waard. De overige kramen dienen mij ter decoratie. Maar ja, dat ligt nu anders.

“Til,” vraag ik, “stel hè, je eet niks op zo’n markt, wat vind jij er dan van.” Nou leuk”, zegt ze, “ik ga mensen ontmoeten, kunst kijken, met jou iets doen.” Aha.

De markt op, de lekkere luchtjes en mijn nieuwe leven in. Wat minder chagrijnig dan gisteren en met een vleugje verlossing. Ik kan me nu op iets anders richten dan eten. Daarbij kom ik een bloglezeres tegen. Ze wijst me vrolijk op de verboden food-market en mijn detox. Nee, ik kan niet spijbelen. Een nieuwe haring heb ik genomen, en muntthee. Te gezond om bevredigend te zijn, nog wel.

De blog helpt me dus heel goed. We hebben ook al een krop sla gehad van een andere lezeres. En dat smaakt me toch lekker! Ik ga de maaltijden zoveel meer waarderen. Na een reep chocolade was het avondeten een kwestie van even doorzetten. Nu smaakt dat diner als een reep chocolade, nou ja, bijna even leuk.

Verder val ik in slaap van de detox. ’s Nachts, maar ook ’s ochtends, knikkenbollend naast Tillie in de camper. Ik vind het wel wat, dat detoxen en ben benieuwd wat het nog brengt, of haalt: ik weeg nog maar 71.4 kg. (dat getal is leuk voor jullie, om het verloop bij te houden, mij gaat het louter om het innerlijke proces 🤣).

En zo’n kuur kan snel gaan; voor je het weet zijn die pillen op (alsof het suikerklontjes zijn, hè Scotty 😉).