Ik ga touren op de gewone fiets, een ronde rijden. Van huis, naar de Gamma, dan de paardjes, en weer home. Misschien is het 15 kilometer. Met twee tussenstops. En toch, zonder blog zou ik dit niet doen. Dus ik tel het als extra beweging, als sport. Ik zit rond lunchtijd op de fiets. En dat komt mooi uit, dan kan ik lunch kopen bij Gamma. Ik weet dat ze daar chocola hebben, drop, stroopwafels. Er zal toch ook wel iets gezonds bij liggen? En ja hoor, kitkat, lekker licht. Daarna de weg weer kwijt met een lekke band voor straf.

Als Tillie uit het werk komt, is het te donker om het dak nog op te gaan. We hebben de ladder op de maximale stand gezet, nu morgen met een buurman hem overeind krijgen. ‘s Nachts regent het, hagelt het wit. Dat mag niet van de mensen die er iets van weten, dan kan het binnen nat worden. Maar ja, we gaan er niet uit.

Zo wel de next morning, al heel vroeg. We zitten bij een ander clubje dit weekend. Nog eerder, nog ouder, even fit. Na afloop zijn mijn billen twee keer zo groot door de squats.

Thuis schieten we de buurman aan. Hij heeft gisteren de wegen van de provincie boomvrij gemaakt en vannacht diezelfde wegen bestrooid. Nu is hij zijn rug aan het fysio-en. Toch komt hij gelijk polshoogte nemen bij zijn buurvrouwen. Hij ziet dat we onze ladder te maximaal hebben afgesteld; er moet een overlap bestaan tussen de verschillende delen, wil je in leven blijven. Dus daar begint hij niet aan, en wij doen het ook maar niet meer. We willen onze sportcarrières (de blog!) redden. Buurman kan alles. Kijk maar: