We hebben de vijf ritmes weer eens gedanst. Het was druk op de dansvloer. De meeste benen staken in hippie-broeken zoals we zelf verkochten. Of we hier met een kraam goede zaken hadden kunnen doen, betwijfel ik: de clientèle bevond zich veelvuldig liggend op de grond. Ik denk dat je daar dan niks koopt. Ik weet het niet, want zelf bleef ik staan, en wandelde de zaal uit, het vrije schooltje door. Geen klok te vinden bij de antroposofen, hoe lang zou de avond nog duren?
Til voelde zich ook niet in een flow. De muziek was trance en dance. We konden niks meezingen. Het was toch goed vanwege de gezonde beweging. Want in die fase zit ik nog, ja.
We fietsen naar mijn familie, 15 kilometer verder. Voor het eerst in mijn leven laat ik hun manshoge kastdeur naar het snoep-paradijs dicht. Als we terugfietsen gebeurt er dit:
We hebben een meer voor ons zelf op deze zonloze zondag. En zo kom ik in de buurt van mijn toekomstdroom:
Want een geweldige filmpjes. De eerste omdat je gewoon kunt doen of jij het bent, dat zien we toch niet zonder loep wn de tweede vanwege die schattige wijfies. “You build a need.” Ik geloof het meteen. En dan wil ik ook. Zo die koude zee in, voorgescrubd met ruw zand. Voelen dat je leeft. De kracht van de natuur tintelend door je lijf.
Maar ik ben een mietje 😂
LikeGeliked door 1 persoon
Hahaha, dat denk je maar. Ik ben meer een mietje, en toch zwem ik daar, echt 😂. Dus lees ik wel een keer over jouw duik 😀
LikeLike
Elke dag een plons in het romantische vennetje (je weet toch wel waar dat is?), goed streven!!
LikeGeliked door 1 persoon
Die bij Amelte bedoel je?
LikeLike