We pakken de camper helemaal niet zo op. Het verlangen is ontzettend groot, dat is ook al mooi, en verder is het er niet van gekomen. Ja, even, voor een markt dit weekend, in Apeldoorn, waar we ook al snel weer worden weggespoeld. Nu, op de bank, is Til wel een reisje aan het visualiseren.

Ik ben benieuwd wat er uitkomt, heb er zin in. Nieuwe horizonten om mijn eindeloze groente-gerechten bij te eten. Andere wateren om mij te omhullen dan de koude douche voor het ontbijt.

In de avond gaan we in ieder geval vast varkentjes knuffelen (op de boerderij-stal waar onze paarden staan) nadat ze in mootjes op de barbecue gelegen hebben. Maar daarvoor hebben ze óók al een paradijselijk leven gehad, op diezelfde boerderij. Dit is wel het beste moment om voor het eten te bidden, om zowel sorry als dankjewel tegen het varken te zeggen. En ook om mijn bord leeg te eten, en weer een tijdje geen vlees te nemen. Dat laatste lukt makkelijk want eerst heb ik steeds dus die 500 gram groenten weg te stouwen.

Als Tillie haar ogen weer opent, staat er ondertussen een avond gepland in Lewinsky in Sneek. Ik ga het bed in de camper vast opmaken.