“Hoor je die muis!” roept Til. Ik hoor boven onze woonkamer iets langssloffen: “flop, flop, flop.” Een hele trage, volle muis, met zwemvliezen. Als Tillie op google gaat, concludeert ze dat het steenmarters zijn. Schattig op de foto’s en beschermd door de wet. Ze hebben vaak meerdere huizen, leren we. Dat betekent dat ze ook aan onze camper wennen kunnen, ons op re i s kunnen vergezellen. Die hoopvolle toekomst houd ik nu nog stil, want Til zit op een ander spoor. Ze is in gesprek met Tarquinius en Lucius, brengt ze naar de voor hen verboden bovenverdieping. Dat mag natuurlijk niet van mij, leven en laten leven, maar de marters zitten toch veilig in de spouw. Wij kunnen ondertussen rustig wat cultuur beleven, tik maar op de foto met Kate Winslett op de Titanic, hieronder:

Het is natuurlijk onze eigen Til. Die zich toelegt op een folkloristische zomertraditie van de Betuwe. Kersenpit spugen. Niet zomaar voor de lol, ze oefent om thuis de marters te kunnen verjagen. Dan doe ik een duit in het zakje door de camperdeur open te zetten: eind goed al goed.

Voorlopig ontbreekt ons tijd, en bouwen de steenmarters rustig een nestje in de tuin, onder de stapel dakpannen en de ogen van de katten, die uren aan een stuk naar die natuurpracht kijken kunnen. En wij trekken onze jurken vast aan, voor morgen, dan staan we in Amersfoort op het hippie-festival, love and peace marters, no worries!