Het is gebeurd.Hier komen we vandaan. En Til heeft gereden wat ze kon, toch zijn we in een koudefront beland, met regen erbij. Lekker hygge, fijn knus.Trouwens, in Denemarken is dit gewoon een korte broekendag. Helemaal geen geklaag. We hebben gelijk een paar boetiekjes aangedaan, voor onze marktkraam. Het voordeel is dat het binnen plaatsvindt. In grote hallen, heel veel hallen. Er zijn geen klanten, alleen verkopers. En spullen. Vlooienspullen, stoffig, uitgestald, opgetast, Het is gewoon volgebouwd. De verkopers, vaak wat ouder, spelen kaart en eten hamburgers, terwijl ze een sigaretje roken. We worden hoopvol in de gaten gehouden. Mensen leggen hun kruiswoordpuzzel weg, maken plaats en schuiven de gangen vrij. Hal na hal zijn Til en ik de enige potentiële klanten. Voor oude tijdschriften, videobanden of porseleinen poppen. Zachte prijsjes heb je in Denemarken niet. Maar ja, we vinden het zielig. We weten hoe het is om marktkoopvrouw te zijn. Dus we gaan ook de laatste hal in, de kraam in de verste hoek langs. We stoten niks om en kopen een kannetje waarop zonnebloemen aan het afbladderen zijn. Meer lukt gewoon niet.

Zo onderweg in Denemarken, naar het zuiden toe, is het ook een heel hygge dag gebleven:Net zo knus als het landschap is de maissonnette die Til onderweg heeft aangeschaft, een zomeroptrekje.Ze heeft gelijk, feestelijk, de vlag uitgehangen. Maar voordat we aan het verven gaan, gaan we morgen de zon weer zoeken of gewoon wat rusten, de zondag nemen.