Het zou wel regenen, maar niks hoor, je kunt ook niet alles hebben, toch wel heel veel:

De markt was vol vriendelijke friezen, zoete aardappel patat met appelgebak, weidse luchten, rollende euro’s en blije wij. Mijn neef kwam ook even langs:

We zitten in een stijgende lijn, geen rood cijfertje is er vandaag aan te pas gekomen. Rode wangen van de Friese zon en genoegen. Bij het wegrijden begint Til over onze reis naar Denemarken, en wat we daar allemaal voor een leuke hygge zaken kunnen gaan inkopen. We ‘re rolling! Op huis aan, naar stal.

Onze paarden hadden namelijk ook een feestdag: ze kregen vanmorgen een nieuw weide-genootje. We wilden nog even kennismaken. Het nieuwe paard was nergens te bekennen. Verplaatst zo bleek. Het jonge ruintje van drie jaar had onze twee dominante schatjes eerst twee uur rondjes laten rennen. En dat doet me goed, hun nog meer zelfs! Een hele aanwinst, zo’n sportieve coach. Daarna mochten ze van hem afkoelen in een hoekje van de wei. Een klein hoekje, heel mini, zonder borrel. Dat werd toch wat sneu, en daarom zijn ze gered door de baas van de stal, en heeft hij de ruin voorlopig een andere wei gegeven. Onze paarden hebben zelf ook wel eens de rol van het nieuwe paard uitgeoefend, en hebben dat nu eens lekker kunnen overdenken allemaal. Kortom, mooie dag.