Soms word ik opgeslorpt. Niet door het sporten. Dat is vanavond een uurtje yoga, meer niet. En yoga, dat ken ik nu. Ik weet hoe ik me daar gedragen moet, en welke kleding het beste past. Dat gaat me al prima af. Maar soms loopt het anders, op andere vlakken.

Bijvoorbeeld bij de paarden. Een stalgenote belt me op. Ze start een leesclubje! En vindt mij het juiste type. “Nou”, zeg ik, “wat leuk, ik houd er wel van”. Ik voel me vereerd. En op waarde geschat. We wisselen nog wat uit. “Om welk boek gaat het, de volgende keer?”, informeer ik. “Cola”, zegt ze. “O ja”, antwoord ik. Ik ken het niet, of ik versta het niet. Maar merken laat ik dat niet. Ik wil mijn reputatie niet kwijt, en ook niet zo snel. “Googlen”, denk ik, dan komt het wel goed.

Een week later treffen we elkaar weer. Ik heb nog niets gelezen, dat kan ook niet, want ik weet niet wat. Googlen heeft niet geholpen. Ik pak mijn kans, en vraag of het door gaat. Jazeker. “Welk boek was het nu ook weer?”, vraag ik. “Cola”, hoor ik. “O ja, natuurlijk!”, zeg ik.

Met de buurman doe ik ook aan culturele ontwikkeling. Zoals bij een groot deel van ons dorp het geval is, benadert zijn leeftijd de negentig. Sportief gezien ligt hij niet ver achter me. Cultureel gezien een heel eind voor. We gaan samen regelmatig naar lezingen over archeologie. Ook hier mijn probleem: wat trek ik aan? Het moet netjes zijn toch, net zoiets als de andere toehoorders dragen. Hun stemmen zijn ook ontzettend sjiek, dat lukt me niet. Ik poog daar weleens zo te praten, in weerwil van mezelf, en het resultaat is raar.

Ik heb maar één soort outfit. Dat draag ik naar een feestje, naar de paarden en als ik sport. Het is me dus een heel gezoek, toch lukt het. Een kanten bh, dan een blauw-wit gestreept overhemd met een paarse trui. Voor de spiegel vind ik het mooi, en onverwacht lesbisch! Een sjieke lesbo, dat maakt me blij. Alleen de bh werkt niet, doet niets voor me, plat af, naar beneden toe. Toch maar even wisselen, een andere van kant. Alhoewel, het is vrouwendag vandaag, de uitgelezen dag om de bh achterwege te laten, de vrijheid te voelen. Ook zou mij dat een hoop gedoe gescheeld hebben, nu moet alles weer uit en weer aan.

In de pauze van de lezing over Trojaanse Helena, een sexy vrouw, die vandaag op de getoonde afbeeldingen ook haar bh heeft thuisgelaten, word ik gebeld. De leesclub: of ik email heb, daarin wordt dan verdere informatie verstrekt. Ik heb nog een kans. Maar als iemand het boek Cola kent, hoor ik het graag. Ik heb nu geen tijd om verder te googlen: snel naar yoga, en ondanks vrouwendag, eerst even de bh weer aan.