De ochtend van de eerste kerstdag maken we weer koffie in onze camper. We staan in Rotterdam. Tillie heeft net als Maria een doek om haar hoofd gedrapeerd. Tussen een bootcamp-klas met kerstmutsen laten we de katten, blootshoofds, naar buiten. De dalmatiër die langs komt heeft tenminste zijn stippen. Het is hier drukker dan in Portugal, ook net na het ontwaken. De katten redden zich er goed tussen, doorgewinterd.

Net als wij. We pakken dat mini-huishouden makkelijk en ook dankbaar op, tussen dierbaar familie-bezoek hier en daar.

Nu dan het intermezzo tussen kerst en oud en nieuw, in ons vaste huis. Op dit moment danst Tillie voor mijn neus op Fernando van Abba. Top 2000. Dat kan hier makkelijker. We branden kaarsjes voor zieke liefsten, sturen liters licht hun kanten op.

We hebben oliebollen, ze lijken op venkelknollen; bonkig van de zuurdesem en heel biologisch. Goed in te zetten als vuurwerk-onderdeel, want dat zijn we vergeten op de terugweg door België mee te smokkelen.

filmpje: