Het patteland van Frankrijk is stil. Zoveel gebeurt er niet onderweg. Het regent en het is grijs om ons heen, met dichte café’s. We komen niet veel uit de auto. Per ongeluk parkeren we in het verkeerde dorp, de tomtom heeft zelf wat voor ons uitgezocht. Dat gebeurt ons best vaak. Het is bijna donker, dit is de plaats om te slapen. Het is vreselijk, en dat vinden de mensen ook van ons, want teruggroeten doen ze niet. In uitzwaaien zijn ze wel weer top, als we besluiten verder te gaan.

Aubigny sur nere, daar komen we aan. En hier is alle licht prachtig heengetrokken:

De volgende dag is de regen hetzelfde, het landschap voller:

En de rotondes dichtgeslibt met gele hesjes. Tillie rijdt sterk door alles heen, tot nu, tot hier, klevend aan de Belgische grens: Rocroy.
Wat de tomtom morgen voor ons uitzoeken zal, is de vraag, maar het zou kunnen dat we op onze eigen oprit overnachten.