233. Alles rolt

Daar staan we dan op funda, met huis en kat. Zwart-wit foto’s heb ik nog geopperd; wat rustiger voor het oog. Dat is er niet van gekomen, toch stromen de bezoek-aanvragen binnen.

Hoewel ik een leven met camper zo’n beetje het allerideaalst vind, zal er wel een huis komen. Maar belangrijker is een fijne plek voor de paarden. We stuiten op een stal in het bos waar 50 paarden heel wat hectares hebben, samen in één groep. Mijn droom voor onze schatjes. Ik vind het er toch wat veel bij elkaar, en het is 25 kilometer van ons geplande nieuwe huis. Er is niet veel aanbod in een stad. Maar we vinden wat. Paarden die in kassen wonen, (de tomaten net geoogst) in vreedzame communes. Een pré is zwemwater in de buurt en een heel relaxede gezellige sfeer. Plus elke avond worden er maaltijden bezorgd voor paardeneigenaren die hangen blijven, dan kan ik de venkelknollen in de toekomst liggen laten thuis.

We gaan nog verder. Een paddock paradise. Waar ze prijzen vragen, waarmee we hier een kudde kunnen starten, met ranche erbij. En dan heb je nog geeeneens een zadelkast. Dat telt met 50 euro per maand op. Geeft ook niet, ik heb alleen twee touwen nodig om met Epie en Janus te wandelen, in de stad mogen ze niet los. En die mag ik voor een tientje de maand aan een haak hangen!

Eigenlijk is alles opgelost, maar toch stuurt dat ons funda wel weer op. Voor een huis met paardenweiland. En dat vinden we. Tillie ziet iets in een dorpje op de bible-belt, waar de SGP de baas is over het lesbische uitgaansleven. En ik vind twee magnifieke Portugese landgoederen, voor de prijs van een jaar paardenstalling in het westen van Nederland. Dus we zullen er eerdaags wel uit komen allemaal.

We zijn toch nog even langs het huis gegaan waar we in schijnen te trekken:

Daar moeten we misschien vaart achter gaan zetten; de druiven barricaderen de voordeur, al groeien ze wel lekker de slaapkamer in. Hier nog even de ecologische groeps achtertuin, waar op de zaterdag-avond geen commune-collega te vinden is:

En het gelukkigmakende uitzicht bij wegrijden:

Kortom, verhuizen kan ik iedereen aanraden. Je komt nog eens ergens.

4 gedachtes over “233. Alles rolt

  1. Wat fijn dat er zoveel positieve reakties zijn op jullie huis!
    En ik begrijp t helemaal, een fijne plek voor je paarden is het allerbelangrijkst en tevens het moeilijkst te vinden….ik ben erg benieuwd in welk ‘paradise’ de ponies gaan belanden.

    Geliked door 1 persoon

  2. Tsja, voor die paarden heb ik ook geen oplossing. Jullie samen in onze schuur was al aan de krappe kant 🙂 . Je vindt vast iets. En ze kunnen altijd nog in de gang van jullie nieuwe onderkomen. Doet André van Duin ook altijd….

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie