Ons dorp lijkt onbewoond als ik terugfiets van April en Janus. Die twee stonden nog op hun terrasje in de zon rustig het hooi weg te kauwen. Maar de mensen drinken hun koffie binnen. Geen geluid van grasmaaiers of heggenscharen. Geen honden, geen roepende kinderen, niks.

Onze andere dieren lijken ook al nergens mee te zitten:

Maar dat komt misschien ook omdat zijn mandje nu niet lekker ligt,

zo verticaal. Ja, we houden de zon ook zonder airco wel buiten. De katten willen desondanks niet binnen.

Omdat het gezonde leven ook nu doorgaat (hoe kán het al zo lang?!) moet er wel gesport worden. De volgende dag gaan we daarom voor het eerst dit jaar weer aquajoggen. Het zwembad in ons sjieke dorp is volgestroomd. De mooiste bloemetjesbadpakken flaneren voorbij. Tillie en ik zijn helemaal vergeten nog even ons kapsel voor dit evenement aan te laten passen, met bijpassend de make-up. We steken zo een beetje af, ook omdat we het te warm vonden onze benen te ontharen. Dat doen we allemaal voor de volgende keer wel (met foto). De les gaf ons zo ook al een heel vrolijk gevoel en we drogen ons niet af, lekker, hup de fiets op. Naar huis en de keuken weer in, groente snijden, om onze lunch-emmers mee te vullen. Fijne dag allemaal.