Het slapen op een puntje van Europa is heel erg goed bevallen. We blijven hangen, in een jurkje, met de ochtendzon. We voeden een bange zwerfhond met biologische hondenvoedingspaté, drinken twee keer koffie met opgeklopte melk uit eigen keuken en zien kraampjes met wollen truien opgebouwd worden.

Het afscheid van de hond is moeilijk, maar:

We gaan nu de zuidkust volgen. Het zal hier wel drukker zijn en plannen hebben we niet. Ja, een hippie-strand willen we bekijken. Voor de katten zullen daar vast te veel honden wonen. Dan zullen we verder gaan, niet naar iets in het bijzonder.

De weg naar de hippies is van zand, dan komen er kuilen bij. Kiezels volgen, worden stenen, rotsblokken. Met geulen ertussen, de weg kantelt een heel eind down. Nu vindt Tillie het genoeg! Ze draait zo de bus van die weg af, een stukje vlak zand op. We stoppen. En we zijn er. Wat een juweel van een plek!

De dieren kunnen los. Er is een kleine, mooie baai met een paar surfers, en een bergachtig achterland. We staan alleen en zien zo her en der wat campers in het landschap geprikt. Soms zoek je niet maar vind je toch.

PS: Adreswijzigingen kunt u asap in uw mailbox aantreffen.